پاکسازی و درمان بدن به شیوه‌ای طبیعی

سیب به تقویت سیستم ایمنی و کاهش کلسترول خون کمک می کند

 

همه ما می دانیم مواد غذایی که مصرف می کنیم بر سلامت کلی، سطوح انرژی، و نشاط ما تاثیرگذار هستند. برخی مواد غذایی می توانند همانند دارو عمل کنند، در شرایطی که برخی دیگر حالت سمی دارند.

برای این که سلامت بدن خود را حفظ کنید دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل و متنوع مواد غذایی اصلی کلیدی محسوب می شود.

 

گردو علیه بیماری قلبی

مصرف یک مشت گردو در روز به کاهش کلسترول LDL و محافظت در برابر بیماری قلبی کمک می کند. کلسترول بد به شکل گیری و تجمع پلاک در رگ های خونی کمک می کند که موجب تنگ و سخت شدن شریان ها می شوند. این شرایط می تواند درد در قفسه سینه، بیماری عروق کرونر یا یک حمله قلبی را موجب شود. گردو حاوی ویتامین E است که از تشکیل پلاک جلوگیری می کند.

 

استرول های گیاهی و فیبر غذایی موجود در گردو به تنظیم سطوح کلسترول بد کمک می کنند، در شرایطی که اسیدهای چرب امگا-3 ریتم قلب را عادی می سازند. گردو سرشار از چربی های چند پیوندی غیر اشباع است که رشد باکتری های خوب در روده را افزایش می دهند. این باکتری ها اثر مثبتی بر دیگر عامل کلیدی در بیماری قلبی یعنی التهاب دارند.

 

بادام هندی برای کاهش فشار خون

بادام هندی حاوی سطوح بالای منیزیم و پتاسیم است، که دو ماده معدنی مهم برای بدن انسان محسوب می شوند و به کاهش فشار خون کمک می کنند. منیزیم ریتم قلب را تثبیت می کند، رگ های خونی را شل می کند، و فشار خون بالا را کاهش می دهد، در شرایطی که پتاسیم آثار منفی نمک را خنثی می سازد و مقدار مایع ذخیره شده در بدن را کنترل می کند.

 

آب زیره برای کاهش وزن

زیره ادویه بومی مدیترانه و جنوب آسیا است. این ماده سرشار از آنتی اکسیدان ها و مواد مغذی است که سوخت و ساز را بهبود می بخشند و از این رو، به سوزاندن کالری های اضافی و کاهش چربی شکمی به شیوه ای موثر کمک می کند. زیره از تجمع گاز و نفخ پیشگیری می کند و بر همین اساس، گوارش غذا را تسهیل می کند.

 

بهترین و ساده‌ترین روش کاهش وزن با کمک این ادویه تهیه آب زیره است. دو قاشق غذاخوری دانه های زیره را در یک لیوان آب خیس کنید و اجازه دهید یک شب به همان حالت باقی بماند. صبح روز بعد این ترکیب را به جوش آورید. با استفاده از یک صافی دانه ها را جدا کرده و آب زیره را با معده خالی مصرف کنید. یک دوره دو هفته ای هر روز این کار را انجام دهید.

 

آب لیمو و کمک به احیای سطوح نمک بدن پس از ورزش

تمرینات ورزشی شدید و تعریق، و همچنین مصرف الکل، استفراغ و اسهال می توانند به عدم تعادل در سطوح نمک بدن منجر شوند. شما می توانید آب نصف یک لیمو را در یک لیوان آب ولرم ریخته و آن را بنوشید. این یکی از کارآمدترین روش ها برای بازگرداندن تعادل در سطوح نمک محسوب می شود.

لیمو ترش، همانند تمامی میوه های خانواده مرکبات، حاوی پتاسیم و کلسیم است که به ایجاد تعادل در سطوح نمک، pH و مایعات بدن انسان کمک می کنند.

 

بهترین و ساده‌ترین روش کاهش وزن استفاده از آب زیره است

 

سیب برای تقویت سیستم ایمنی و کاهش کلسترول

احتمالا شنیده اید که مصرف یک سیب در روز می تواند شما را از مراجعه به پزشک بی نیاز سازد و البته مطالعات اخیر این مساله را اثبات کرده اند. سیب قرمز حاوی کوئرستین، آنتی اکسیدانی قدرتمند که سیستم ایمنی را تقویت می کند، است. این ترکیب به ویژه زمانی که زیر استرس شدید قرار دارید، کارآمد است.

سیب ها سرشار از فیبر غذایی محلول در آب هستند که توانایی پیوند با چربی های موجود در روده را دارند. این فرآیند به کاهش سطوح کلسترول LDL و بهبود سلامت کلی بدن انسان کمک می کند.

 

بادام برای تغذیه سیستم عصبی

بادام حاوی دو ماده مغذی تقویت کننده مغز یعنی ریبوفلاوین و ال-کارنتین است و بر همین اساس، می تواند به تقویت ظرفیت ذهنی انسان کمک کند. این مواد مغذی توانایی تقویت فعالیت شناختی و کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را دارند، و در عملکرد درست سیستم عصبی مرکزی نقش دارند.

بادام می تواند به صورت خام، خیس خورده در آب به مدت یک شب، خرد شده و ... در غذاهای مختلف استفاده شود. برای تسهیل جذب مواد مغذی موجود در بادام بهتر است با معده خالی آن را مصرف کرد. گزینه دیگر مصرف شیر بادام شیرین نشده است.

 

کیوی برای بهبود گوارش

کیوی تنها میوه حاوی یک آنزیم پروتئولیتیک به نام اکتینیدین است که روند گوارش را بهبود می بخشد. اکتینیدین به طور ویژه برای تجزیه پروتئین های غذایی از جمله شیر، گوشت، تخم مرغ، حبوبات، و غلات مهم است. برای دستیابی به نتیجه مطلوب بهتر است روزی دو تا سه کیوی مصرف کنید.

 

زردآلو برای مبارزه با دیابت

زردآلو سرشار از مواد مغذی است که به کنترل سطوح قند خون و کاهش خطر ابتلا به دیابت کمک می کنند. زردآلو به عنوان یک ماده غذایی با شاخص قند خون پایین در نظر گرفته می شود. این قبیل مواد غذایی موجب افزایش ناگهانی قند خون پس از مصرف نمی شوند و از این رو، گزینه هایی عالی برای یک رژیم غذایی دیابتی هستند. همچنین، زردآلو سرشار از فیبر است که روند گوارش را کند می سازد و از این رو ترشح قند به جریان خون را کنترل می کند. ویتامین E موجود در این میوه به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند که به بهبود سطوح قند خون در افرادی که از بیماری دیابت نوع 2 رنج می برند، کمک می کند.

 

موز برای کاهش تهوع

موز تولید مخاط را تحریک می کند و سدی در برابر شیره معده ایجاد می کند که موجب شکل گیری ناراحتی معده می شود. افزون بر این، موز به واسطه احیای سطوح پتاسیم، ماده معدنی که اغلب در زمان اسهال و استفراغ کاهش می یابد، تهوع و استفراغ را کاهش می دهد. بر همین اساس، مصرف موز برای بانوانی که طی دوران بارداری از تهوع رنج می برند، توصیه می شود. افزون بر این، پتاسیم موجود در این میوه به کاهش تورم در بانوان باردار کمک می کند.

 

پسته برای کاهش کلسترول بد

پسته سرشار از فیتواسترول ها، ترکیباتی که از جذب کلسترول در بدن جلوگیری می کنند، است. همچنین، پسته حاوی سطوح بالای فیبر غذایی، چربی های غیر اشباع تک پیوندی، و آنتی اکسیدان ها است که همگی آنها برای حفظ سلامت قلب مفید هستند. باور بر این است که آنتی اکسیدان های موجود در پسته از ورود کلسترول به رگ های خونی و شکل گیری التهاب پیشگیری می کنند.

 

مطالعات نشان داده اند که مصرف یک یا دو مشت پسته در روز می تواند به کاهش سطوح کلسترول بد کمک کند. البته در مصرف پسته نباید زیاده‌روی کرد زیرا این ماده غذایی سرشار از کالری است و مصرف بیش از اندازه آن می تواند افزایش وزن را به همراه داشته باشد.

منبع:asriran.com

چگونه درد مفصل را کاهش دهیم؟

 مصرف مکمل‌های ماهی می‌تواند به کاهش دردهای مفصلی کمک کند

 

زمانی که درد مفاصل افزایش پیدا می‌کند به دنبال تسکین سریع درد خواهید بود. اما ممکن است دوست نداشته باشید از مسکن‌ها استفاده کنید به خصوص اگر از عوارض جانبی آن‌ها یا تداخلشان با سایر مواد دارویی نگران باشید. ممکن است استفاده از دارو به تنهایی کمکی به شما نکند و به دنبال روش غیر دارویی برای تسکین و درمان درد خود باشید. استفاده از یخ یا گرما برای این دردها عالی است اما تنها گزینه پیش روی شما نیست. در این مقاله قصد داریم ۷ مورد از درمان‌های طبیعی و خانگی برای درد مفاصل را بیان کنیم.

 

از سوزن و طب سوزنی استفاده کنید:

مطالعات دانشمندان نشان می‌دهد که طب سوزنی می‌تواند درد مفاصل را بهبود ببخشد. یک بررسی نشان داد که استفاده از طب سوزنی می‌تواند در بهبود درد و سفتی در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا (نوعی روماتیسم بافت همبند) موثر باشد. بنابراین اگر از سوزن نمی‌ترسید بهتر است چند جلسه طب سوزنی را امتحان کنید. فقط به خاطر داشته باشید که برای دریافت نتیجه باید چند جلسه از این طب استفاده کنید.

 

از آب درمانی بهره‌مند شوید:

شنا کردن، ایروبیک‌های آبی و سایر فعالیت‌های مرتبط با آب می‌تواند انعطاف پذیری و قدرت بدن را افزایش دهد. مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۴ نشان داد که تمرینات و ورزش‌های آبی می‌تواند باعث کاهش درد شود و عملکرد فیزیکی بدن را بهبود ببخشد. در این میان مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که ۴۵ دقیقه تمرین ورزشی آبی می‌تواند درد زانو را کاهش دهد.

 

از کرم‌های حاوی کپسایسین استفاده کنید:

کپسایسین که مسئول ایجاد حرارت و گرما در فلفل است در ساخت کرم‌ها و پمادهای ضد درد نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده به طور موقت از ماده p (یک ماده شیمیایی در مغز که باعث تحریک گیرنده های درد می‌شود) استفاده می‌کند و همین امر باعث می‌شود بدن درد مفاصل را احساس نکند. مطالعات انجام شده نشان داده است که ۸۰ درصد افراد مبتلا به آرتروز یا آرتریت روماتوئید با اعمال کرم‌های حاوی کپسایسین چهار بار در روز به مدت دو هفته درد کمتری داشته‌اند.

 

استفاده از یخ یا گرما برای تسکین دردهای مفصلی موثر است

 

مصرف مکمل‌ها را فراموش نکنید:

گلوکوزامین و کندرویتین سولفات (موجود در غضروف انسان) برای درمان درد و التهاب همراه با آرتروز بسیار محبوب هستند.مطالعات بی شماری برای بررسی تاثیر این مواد انجام شده است. مثلا مطالعه انجام شده در سال ۲۰۱۵ مشخص کرد که این مواد به طور قابل توجهی درد را کاهش می‌دهد و عملکرد افراد را بهبود می‌بخشد. معمولا خطری در مصرف این مکمل‌ها وجود ندارد اما به هیچ عنوان نباید خودسرانه مصرف شود.

 

مصرف ماهی را فراموش نکنید:

همه افراد به خوبی می‌دانند که ماهی سرشار از اسیدهای چرب امگا۳ است و خاصیت ضد التهابی دارد. مصرف مکمل‌های ماهی نیز می‌تواند به کاهش درد کمک کند. مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان داده است که افراد مبتلا به آرتروز که ۱۰۰۰ میلی گرم مکمل روغن ماهی مصرف کرده بودند، درد کمتری در زانوهای خود داشتند.

 

تمرین تای چی نیز می‌تواند مفید باشد:

استفاده از تمرینات تای چی یک روش بسیار خوب برای تقویت عضلات اطراف مفاصل و افزایش دامنه حرکتی بدن است. بررسی انجام شده در سال ۲۰۱۳ نشان می‌دهد که تمرینات تای چی نشانه‌های درد، سفتی و عملکرد فیزیکی بدن را بهبود می‌بخشد.

 

زانوی خود را بپوشانید:

اگر شما نیز به آرتروز زانو مبتلا هستید بهتر است آن را بپوشانید. اینکار باعث کاهش التهاب و تورم در زانو می‌شود. در طول روز نیز استفاده از زانوبندهای مخصوص می‌تواند حمایت بیشتری برای مفاصل زانو فراهم کند و هنگام راه رفتن به شما کمک خواهد کرد. در این صورت درد کمتری خواهید داشت.

منبع:majalesalamat.com

آیا کمبود روی دارید؟

نازک شدن موها، پدیدار شدن آکنه های عذاب آور، زخم هایی که بهبودی آنها طول می کشد، و احساس همیشگی خستگی و ضعف از جمله نشانه هایی هستند که ممکن است آنها را با روند پیری یا استرس پیوند دهید و از این رو، توجه لازم را به آنها نداشته باشید. اما این نشانه ها می توانند حاکی از کمبود ماده مغذی روی در بدن شما نیز باشند.

 

روی به عنوان عنصری که می تواند در پیشگیری و کمک به بهبودی سریع‌تر سرماخوردگی نقش داشته باشد، شناخته می شود، اما این ماده مغذی جنبه هایی فراتر از تقویت سیستم ایمنی بدن را در بر می گیرد. روی عنصری است که بدن به دریافت مقدار زیادی از آن نیاز ندارد، اما پشتیبان بیش از 300 عملکرد در بدن انسان، از جمله ایجاد سلول های جدید پس از بیماری و آسیب دیدگی است. بسیاری از پزشکان بر آثار روی برای کمک به درمان برخی بیماری های شایع، مانند اختلال در عملکرد روده و سلامت روان متمرکز شده اند.

 

هر سیستمی در بدن که شاهد گردش سریع سلولی است از روی استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن انسان نمونه ای از یک سیستم سلولی متکی به ماده معدنی روی برای بازسازی است. همچنین، هر مرحله رشد و توسعه از چرخه زندگی، مانند بارداری و اوایل دوران کودکی، دورانی هستند که مصرف روی از اهمیت ویژه ای در آنها برخوردار است. در حقیقت، روی از بلوک های سازنده کلیدی محسوب می شود.

 

دریافت دوز روزانه روی

همانند کلسیم و منیزم، روی یک ماده معدنی ضروری برای بدن انسان است. بدن انسان توانایی تولید روی را ندارد و آن را از منابع غذایی مصرفی دریافت می کند. به طور معمول، دو تا سه گرم روی در استخوان ها و عضلات ذخیره شده اند، اما این میزان برای انجام تمام وظایف روی کافی نیست. بر همین اساس است که انسان روزانه به مصرف این ماده معدنی نیاز دارد.

 

میزان دوز دریافتی توصیه شده روزانه روی برابر با 11 میلی گرم برای آقایان و هشت میلی گرم برای بانوان است.

گیاهخواران و وگان ها باید توجه بیشتری به میزان روی مصرفی خود داشته باشند. اگرچه این ماده معدنی به وفور در غلات و حبوبات یافت می شود، اما بدن در جذب آن به واسطه وجود ترکیبات ضد مواد مغذی درگیاهان که به نام فیتات ها شناخته می شوند، می تواند با مشکل مواجه شود. روی به این ترکیبات پیوند می خورد و کمتر در دسترس بدن قرار می گیرد.

 

افراد دیگری که در معرض کمبود روی قرار دارند شامل افراد مسن (45 درصد از افراد بالای 60 سال کمبود روی دارند)، معتادین به نوشیدنی های الکلی (الکل بر جذب روی در روده تاثیر منفی می گذارد و دفع این ماده معدنی از طریق ادرار افزایش می یابد)، افراد دارای بیماری های معده و روده، و بانوان باردار یا مادران شیرده می شوند. رژیم غذایی مزمن یا سابقه اختلالات خوردن نیز می توانند به سطوح پاببن روی در بدن انسان منجر شوند.

 

روی وارد عمل می شود

روی برای بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی و سلولی لازم است و پژوهشگران هر روز با جنبه های جدیدی از چگونگی پشتیبانی این ماده معدنی از سلامت کلی بدن انسان آشنا می شوند.

 

کمک به روده

نقش روی در درمان اختلال عملکرد روده یکی از حوزه های نوظهور پژوهش است. به عنوان مثال، طی یکی از مطالعات حیوانی اخیر در دانشگاه کرنل، پژوهشگران کشف کردند که کمبود روی جمعیت و تنوع میکروبی در روده را تغییر می دهد.

 

تامی راسل، متخصص پزشکی کاربردی در پرتلند، مصرف روی را به بیمارانی که مشکلات گوارشی مانند رفلاکس معده و سندرم روده تحریک پذیر دارند، توصیه می کند. به گفته وی، مشکلات روده امروزه حالتی همه گیر در جوامع پیدا کرده اند.

 

رشد بیش از اندازه باکتری های بد در روده که اغلب با یک رژیم غذایی ضعیف و مصرف آنتی بیوتیک ها در ارتباط است، می تواند ترشح اسید هیدروکلریک که برای گوارش مناسب مورد نیاز است را کاهش دهد. طی یکی از پژوهش های خود، راسل دریافت که مصرف روزانه 20 تا 30 میلی گرم روی توسط بیماران مبتلا به مشکلات دستگاه گوارش می تواند به افزایش ترشح این اسید کمک کند.

 

تقویت سیستم ایمنی

روی التهاب سلولی را کاهش می دهد، از لنفوسیت های سیستم ایمنی (گلبول های سفید خون) محافظت می کند و از اکسیداسیون سلولی پیشگیری می کند. اگر کمبود روی داشته باشید، هر چه بیشتر در معرض خطر عوامل بیماری‌زا و عفونت ها قرار دارید.

 

پشتیبانی از باروری و بارداری

پژوهشگران از نقش دقیق روی در محافظت از باروری آگاه نیستند، اما نشانه هایی روشن از اهمیت این ماده معدنی وجود دارند. آقایانی که دارای تعداد اسپرم های کم هستند، در مقایسه با آقایانی که تعداد اسپرم های بیشتری دارند، سطوح پایین‌تر روی در مایع منی را نشان می دهند. همچنین، روی می تواند به تقویت سطوح هورمون تستوسترون کمک کند که می تواند به تحرک هرچه بهتر اسپرم منتج شود و به نظر می رسد از تخمک و اسپرم در برابر آثار استرس اکسیداتیو و التهاب محافظت می کند.

 

از آنجایی که روی از سیستم ایمنی بدن محافظت می کند، به نظر می رسد در جلوگیری از عفونت های دوران بارداری که می توانند به سقط جنین یا زایمان زودرس منجر شوند، نقش دارد. در حقیقت، پژوهش ها نشان داده اند که سطوح کافی از روی در بانوان باردار خطر زایمان زودرس را به میزان 14 درصد کاهش می دهد. روی در دوران بارداری برای تنظیم ساختارهای کروموزومی و بیان ژن نیاز است و جفت برای ایجاد تنظیم سلولی در جنین به روی نیاز دارد.

 

سلامت پوست

حدود شش درصد از روی ذخیره شده در بدن را می توان در لایه خارجی پوست (اپیدرم) و در لایه های زیرین یافت. روی نقشی کلیدی در رشد عادی پوست و بهبود زخم ها ایفا می کند. در حقیقت، کمبود روی اغلب با اختلالات پوستی پیوند خورده است.

 

نازک شدن مو و کاهش قدرت چشایی و بویایی از نشانه های کمبود روی در بدن می باشد

 

سلامت روانی و عاطفی

کمبود روی به طور فزاینده با سلامت روانی ضعیف پیوند خورده است. در شرایطی که رابطه بین افسردگی و سطوح پایین روی از سال های دهه 1950 زیر بررسی بوده است، مطالعه ای جدید نشان می دهد که تقریبا یک سوم از تمام بیماران مبتلا به افسردگی، و نیمی از بیماران مبتلا به اختلالات روانی با کمبود روی مواجه بوده اند.

 

پژوهشگران توجه ویژه ای به میزان روی در هیپوکامپ مغز داشته اند، که مسئولیت کنترل خلق و خو و حافظه را بر عهده دارد. به واسطه ویژگی های ضد التهابی و تقویت کننده سیستم ایمنی، برخی بر این باورند که روی از هیپوکامپ در برابر آثار منفی استرس بیش از اندازه و اکسیداسیون محافظت می کند.

 

دریافت روزانه روی

روی در گستره وسیعی از مواد غذایی یافت می شود، اما مطالعات نشان داده اند که در منابع حیوانی مانند گوشت گاو، گوشت ماکیان و غذای دریایی بیشترین میزان از این ماده مغذی وجود دارد.

 

اگرچه بیشتر میوه ها و سبزیجات میزان کافی از روی را فراهم نمی کنند، اما غلات و حبوبات منابع بهتری محسوب می شوند. بر همین اساس، افراد گیاهخوار سالم که از یک رژیم غذایی به خوبی برنامه ریزی شده بهره می برند، به طور معمول دوز روزانه توصیه شده از روی (هشت میلی گرم برای بانوان و 11 میلی گرم برای آقایان) را دریافت می کنند، اما گیاهخوارانی که نشانه های کمبود روی در آنها دیده می شود باید میزان دریافت این ماده مغذی را افزایش دهند.

 

چه زمانی به روی بیشتر نیاز دارید

تعیین این که چه زمانی با کمبود روی مواجه هستید می تواند فریبنده باشد. یک آزمایش خون ساده می تواند سطوح روی را مشخص سازد، اما نتایج همواره بازتاب دهنده این که چه میزان روی در بدن شما (به عنوان مثال در پوست) ذخیره شده است، نیستند. از طریق هموستاز – توانایی بدن در تنظیم و تثبیت خود با وجود تغییر شرایط خارجی – تقریبا تمام روی بدن در هر زمانی در سلول ها باقی می ماند.

 

اگر به کمبود روی در بدن خود مشکوک هستید با پزشک مشورت کنید. وی می تواند توصیه های لازم درباره چگونگی تامین این ماده مغذی را ارائه کند. دنبال کردن توصیه های پزشک را جدی بگیرید زیرا دریافت بیش از اندازه هر ماده معدنی از جمله روی می تواند مشکل آفرین باشد.

 

اگر تعداد زیادی از نشانه هایی که در ادامه به آنها اشاره می شود را تجربه می کنید، بهتر با پزشک خود درباره بررسی احتمال کمبود روی صحبت کنید.

اشتهای کاهش یافته

کاهش قدرت چشایی و بویایی

مشکلات گوارشی مانند اسهال، رفلاکس معده، سندرم روده تحریک پذیر، اسید هیدروکلریک کم

کاهش وزن

عملکرد ضعیف سیستم ایمنی (سرماخوردگی های مکرر، عفونت ها، التهاب)

نازک شدن مو

روند کند بهبود زخم

مغز مه آلود

افسردگی

منبع:asriran.com

مسمومیت با آب چیست؟

نوشیدن ناکافی آب می تواند منجر به خستگی، سرگیجه، و گرفتگی عضلات شود

 

هیدراتاسیون بیش از اندازه و مسمومیت با آب زمانی رخ می دهد که میزان آب نوشیده شده بیشتر از توانایی کلیه ها برای تخلیه آب اضافی از طریق ادرار باشد. اما مقدار آب تنها عامل تعیین کننده در این زمینه نیست. مدت زمانی که طی آن آب نوشیده شده است نیز باید مد نظر قرار بگیرد.

 

تمامی سلول ها و اندام های بدن انسان برای عملکرد درست به آب نیاز دارند. بر همین اساس، شما نیازمند جایگزینی مداوم آب از دست رفته بدن به واسطه تعرق، ادرار و تنفس هستید.
به گزارش "اتوریتی نیوتریشن"، نوشیدن ناکافی آب می تواند به شکل گیری نشانه هایی مانند خستگی، سرگیجه، و گرفتگی عضلات منجر شود. در مقابل، نوشیدن بیش از اندازه آب نیز می تواند شرایطی جدی و خطرناکی که به نام مسمومیت با آب شناخته می شود را موجب شود.

 

مسمومیت با آب چیست؟
مسمومیت با آب اختلالی در عملکرد مغز به واسطه نوشیدن بیش از اندازه آب است. نوشیدن بیش از اندازه آب موجب افزایش مقدار این مایع در خون انسان می شود. این میزان آب می تواند الکترولیت های موجود در خون، به ویژه سدیم را رقیق سازد. هنگامی که سطوح سدیم به کمتر از 135 میلی مول بر لیتر می رسد، این شرایط به نام «هیپوناترمی» شناخته می شود.

 

سدیم به تعادل مایعات بین بخش داخلی و خارجی سلول ها کمک می کند. هنگامی که سطوح سدیم به واسطه مصرف بیش از اندازه آب کاهش می یابد، جریان مایعات از بخش خارجی به بخش داخلی سلول تغییر می کند و به تورم آنها منجر می شود. هنگامی که این شرایط برای سلول های مغزی رخ می دهد، امکان شکل گیری عوارض خطرناک و بالقوه تهدیدکننده زندگی فرد ایجاد می شود.

 

نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند خطرناک باشد
مسمومیت با آب در نتیجه تورم سلول ها شکل می گیرد. هنگامی که سلول های مغزی متورم می شوند، فشار داخل جمجمه افزایش می یابد. این فشار نخستین نشانه های مسمومیت با آب را موجب می شود که شامل موارد زیر می شوند:
سر درد
حالت تهوع
استفراغ

در موارد شدید، مسمویت با آب می تواند نشانه های جدی‌تر مانند موارد زیر را موجب شود:
افزایش فشار خون
گیجی
دو بینی
خواب آلودگی
اشکال در تنفس
ضعف و گرفتگی عضلات
ناتوانی در شناسایی اطلاعات حسی
تجمع مایعات اضافی در مغز به نام ورم مغزی شناخته می شود که می تواند ساقه مغز را تحت تاثیر قرار داده و اختلال در سیستم عصبی مرکزی ایجاد کند. در موارد شدید، مسمومیت با آب می تواند به تشنج، آسیب مغزی، کما و حتی مرگ منجر شود.

 

نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند خطرناک باشد

 

مرگ به واسطه مسمومیت با آب
نوشیدن بیش از اندازه آب به صورت تصادفی بسیار دشوار است. با این وجود، موارد مرگ و میر ناشی از این شرایط گزارش شده اند. بیشتر موارد مسمومیت با آب در میان سربازان گزارش شده اند. در یک گزارش به 17 سرباز مبتلا به هیپوناترمی در نتیجه مصرف بیش از اندازه آب اشاره شده بود. سطوح سدیم خون این افراد در دامنه 115 تا 130 میلی مول بر لیتر قرار داشت در شرایطی که دامنه عادی 135 تا 145 میل مول بر لیتر است.

 

در گزارشی دیگر، چگونگی مرگ سه سرباز در نتیجه هیپوناترمی و ورم مغزی تشریح شده بود. مرگ این افراد با نوشیدن 10 تا 20 لیتر آب تنها در چند ساعت رقم خورده بود.
نشانه های هیپوناترمی می تواند با نشانه های کم آبی بدن اشتباه گرفته شود. بر همین اساس، یک سرباز که به اشتباه کم ابی بدن و گرمازدگی در وی تشخیص داده شده بود، به واسطه آبرسانی یا هیدراتاسیون دهانی مکرر و مسمومیت با آب جان خود را از دست داد.

 

مسمومیت با آب طی انجام فعالیت های ورزشی به ویژه ورزش های استقامتی نیز رخ می دهد. نوشیدن بیش از اندازه آب برای جلوگیری از کم آبی بدن در این قبیل فعالیت ها شایع است. بر همین اساس، هیپوناترمی اغلب طی رویدادهای ورزشی بزرگ رخ می دهد. به عنوان مثال، در مسابقات دو ماراتن بوستون در سال 2002، 13 درصد از شرکت کنندگان دارای نشانه های هیپوناترمی بودند. 0.06 درصد از این افراد هیپوناترمی حاد با سطوح سدیم کمتر از 120 میلی مول بر لیتر را نشان دادند.

 

متاسفانه، برخی موارد مسمومیت با آب در این رویدادهای ورزشی به مرگ منجر شده اند. به عنوان مثال، می توان به مرگ یک دونده دو مارتن اشاره کرد که آزمایش ها نشان دادند سطوح سدیم خون وی کمتر از 130 میلی مول بر لیتر بوده و هیدروسفالی (ازدیاد غیر عادی مایع) و آسیب ساقه مغز به جان باختن وی منجر شده بود.

 

مصرف بیش از اندازه آب می تواند در بیماران روانی، به ویژه افراد مبتلا به شیزوفرنی، نیز رخ دهد. نتایج مطالعه ای که روی مرگ 27 بیمار جوان مبتلا به شیزوفرنی انجام شده بود، نشان داد که پنج مورد مرگ در نتیجه مسمومیت با آب بوده است.

 

چه میزان آب بیش از اندازه محسوب می شود؟
هیدراتاسیون بیش از اندازه و مسمومیت با آب زمانی رخ می دهد که میزان آب نوشیده شده بیشتر از توانایی کلیه ها برای تخلیه آب اضافی از طریق ادرار باشد. اما مقدار آب تنها عامل تعیین کننده در این زمینه نیست. مدت زمانی که طی آن آب نوشیده شده است نیز باید مد نظر قرار بگیرد. در صورتی که مقدار بسیار زیاد آب را طی یک بازه زمانی کوتاه بنوشید با خطر بزرگتر ابتلا به مسمومیت با آب مواجه هستید. این خطر در صورتی که طی مدت زمان طولانی‌تری همان میزان آب را مصرف کرده باشید، کاهش می یابد.

 

نشانه های هیپوناترمی می توانند به واسطه نوشیدن 3 تا 4 لیتر آب در یک مدت زمان کوتاه پدیدار شوند. کلیه های انسان می توانند 20 تا 28 لیتر آب را در روز از بدن خارج سازند، اما قادر به تخلیه بیش از 0.8 تا 1 لیتر آب در یک ساعت نیستند. از این رو، برای جلوگیری از نشانه های هیپوناترمی شما نباید به طور میانگین بیش از این میزان آب طی یک ساعت را مصرف کنید. بسیاری از موارد گزارش شده مسمومیت با آب در نتیجه نوشیدن مقادیر زیاد آب در یک بازه زمانی کوتاه بوده اند.

 

به چه مقدار آب نیاز دارید؟
عدد و رقم خاصی درباره این که به چه میزان آب در روز نیاز دارید، وجود ندارد و میزان نوشیدن آب از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. برای تعیین میزان آب مورد نیاز روزانه می توانید وزن بدن، سطح فعالیت های بدنی و شرایط آب و هوا را مد نظر قرار دهید.

 

انستیتو پزشکی (IOM) میزان آب دریافتی روزانه برای مردان را 3.7 لیتر و برای زنان 2.7 لیتر پیشنهاد کرده است. با این وجود، این توصیه ها شامل آب دریافتی از نوشیدنی هایی به جز آب و مواد غذایی نیز می شوند. برخی از مردم از قانون 8 × 8 پیروی می کنند که نوشیدنی هشت لیوان آب در روز را پیشنهاد می کند. اما این قانون چندان مبتنی بر پژوهش نیست و بیشتر حالتی دلخواه دارد.

 

یک قانون خوب برای تعیین آب مورد نیاز گوش دادن به بدن و نوشیدن آب هنگام احساس تشنگی است. این اقدام باید برای حفظ سطوح آب مورد نیاز بدن کافی باشد. اما تکیه بر تشنگی ممکن است برای همه کارآمد نباشد. ورزشکاران، افراد مسن و بانوان باردار می توانند به نوشیدن آب بیشتری در روز نیاز داشته باشند.
منبع:salamatnews.com

4 نوع سردرد که چیزی درباره شان نشنیده اید

 

سردردهای عصبی، سردردهای خوشه ای و سردردهایی که به علت فشار چشم رخ می دهند را میشناسیم و درباره شان می دانیم. بیشتر از این موارد سردرد های ناشی از سینوس ها، کافئین و میگرن هستند که در میان مردم شناخته شده اند. مسلما در طول زندگی یکی از این سردردها را تجربه کرده اید.

 

امروزه بسیاری از افراد دچار سردرد هستند و علتشان نیز معمولا یکی از مواردی است که بالا اشاره شد. در این میان قسمت کوچکی از افراد نیز وجود دارد که درگیر انواع غیر عادی سردرد هستند.

 

صدها نوع سردرد وجود دارد. برای جدا کردن سردردها پزشک معمولا از بیمار می خواهد سابقه سردردها و علائمی که احساس می کند را با جزئیات برایش شرح دهد، همچنین از بیمار خواسته می شود بگوید چه زمانی و هر چند وقت یکبار سردرد را تجربه می کند. هر کدام از انواع سردرد سابقه متمایز خود را دارد و این سابقه مشخص می کند چه نوع آزمایش هایی برای تشخیص علتش باید گرفته شود. بیمار هرچقدر بتواند بیشتر راجع به ویژگی ها و جزئیات سردرد به پزشک اطلاعات دهد امکان ارزیابی درست نیز افزایش پیدا می کند.

 

در اینجا می خواهیم سردردهای کمتر شناخته شده ای که باید از آنها آگاه باشید را به شما معرفی کنیم:

 

سردرد های فشاری
این سردردها در دقیقه و به علت یک فعالیت بدنی شدید رخ می دهند از جمله ورزش، نزدیکی، عطسه، خندیدن و یا حتی اجابت مزاج. به دلیل فشاری که در طول بیشتر این فعالیت ها تحمل می کنید، فشار مایع نخاعی در سر به مرور افزایش پیدا می کند. این فشار منجر به درد می شود که خوشبختانه در بیشتر مواقع دلیلی برای نگرانی ندارد و بعد از گدشت چند دقیقه خودش از بین می رود ( البته اگر روز خوش شانسی تان نباشد ممکن است بیش از نیم ساعت طول بکشد ).

 

در موارد نادر ممکن است مشکل یک رگ خونی باشد که منجر به این درد شده است. بنابراین اگر بعد از یک فعالیت شدید مانند ورزش کردن دردی فوق العاده قوی به سراغتان آمد بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

 

سردرد فشار خون بالا
درست همانطور که نامش می گوید این نوع سردرد دلیلش فشار خون است اما فشار خون معمولی مقصر نیست. این نوع سردرد به دلیل فشار بسیار بسیار بالای خون رخ می دهد. وقتی فشار خون خیلی بالا می رود، فشار روی مغز نیز افزایش پیدا می کند. رگ های خونی ممکن است جریان خون به مغز را محدود کنند.

 

سردرد ناشی از فشار خون بالا درد خاصی دارد مانند دردی که از بستن دستمال سر حس می کنید، یعنی روی نقاطی خاص وارد می شود. این نوع سردرد صبح ها بدتر می شود و در طول روز بهبود پیدا می کند. برای کاهش درد بسیار مهم است که فشار خون را تحت کنترل داشته باشید.

 

آرتریت سلول ژانت
علت این سردرد خسته کننده، سوزاننده یا تیر کشنده همچنان نامعلوم است اما این شرایط بسیار جدی است. این را می دانیم که آرتریت سلول ژانت به التهاب ربط پیدا می کند و تقریبا همیشه در افراد بالای 60 سال دیده می شود که همیشه هنگام جویدن با این نوع سردرد در اطراف گوش ها احساس درد می کنند. حدود یک سوم افرادی که مشکل آرتریت سلول ژانت دارند نابینا می شوند بنابراین تشخیص این نوع سردرد بسیار اورژانسی است. پزشک ها برای درمان به سرعت از استروئید ها کمک می گیرند تا جلوی نابینا شدن را بگیرند و تا حدود زیادی درد را کنترل کنند.

 

نورالژی عصب سه قلو
هر چقدر سنتان بیشتر شود، احتمال اینکه این درد در ناحیه اطراف سر و فک افزایش پیدا کند بیشتر می شود. درد نورالژی عصب سه قلو بسیار تیز است ، درست مانند شوک الکتریکی و با کارهایی مانند لمس صورت یا مسواک زدن تحریک می شود. افرادی که از این سردرد رنج می برند ممکن است در طول روز چندین شوک را تجربه کنند. احتمالا علت این درد فشار آوردن یک شریان روی یکی از عصب ها است. شل کردن عضلات ممکن است کمک کند اما اگر بیماری که چنین دردی دارد سنش کمتر از 55 سال بود ممکن است علت بیماری عصبی مانند MS نیز باشد.

منبع:salamatnews.com

13 راهکار برای سریع به خواب رفتن

برای داشتن خواب راحت نگرانی های خود را از سر دور کنید

اگر برای شما بی‌خوابی یک مشکل مزمن است، همه‌ی کارشناسان توصیه می‌کنند که به دکتر مراجعه کنید؛یک خواب بد می‌تواند روی تمام روز شما تاثیر منفی بگذارد و این شاید بیشتر از بیماری‌های ساده بر روی سلامت زندگی شما تاثیر منفی بگذارد.
تحقیقات نشان می‌دهد که به طور مداوم از خواب خوب محروم بودن، شما را گنگ، تحریک پذیر، پریشان و ناراحت می‌سازد. و به تدریج موجب مشکلات جدی تری می‌شود.

برای کمک به کسانی که شب‌ها تا دیر وقت بیدار می‌مانند، بهترین شیوه‌های خواب خوب را که کارشناسان آن را "بهداشت خواب” می‌نامند جمع آوری کرده‌ایم.

 

۱. سر وقت به اتاق خواب بروید.
هر شب همان کارهای آرامش بخش قبل از خواب را انجام دهید و ذهن و بدن خود را با کارهایی مانند خواندن عمیق یک کتاب آماده رفتن به رختخواب کنید.

 

۲. اتاق خواب خود را برای حداکثر بهره‌وری از خواب آماده کنید.
شما باید دمای اتاق خود را بین ۱۸ تا ۲۰ و همچنین تاریک نگه دارید و برای جلوگیری از ورود نور پرده‌ها را بکشید.

 

۳. از تلفن خود به عنوان یک ساعت زنگ‌دار استفاده نکنید.
بسیاری از ما به گوشی خود برای از خواب بیدار شدن تکیه می‌کنیم، تنها مشکل این است که اگر شما نمی توانید به خواب بروید، با گوشی خود را مشغول می‌کنید که باعث می‌شود فرایند خوابیدن شما طولانی‌تر شود.

اتاق خواب شما فقط باید برای خواب باشد و نه چیز دیگری. هیچ بهانه‌ی دیگری وجود ندارد. اگر از تلفن همراه خود به عنوان ساعت زنگ‌دار استفاده می‌کنید پس این مشکل را با خرید یک ساعت حل کنید.

 

۴. تمرین تنفس عمیق داشته باشید.
کمی توجه به تنفس عمیق به بدن می‌گوید که وقت استراحت است. در "دم "، هوای تازه‌ای که به ریه‌ها وارد می شود، در سراسر بدن شما سفر می‌کند و تمام سلول‌ها را پاکسازی می‌کند.و در "بازدم”، تمام سموم و حالت منفی به صورت امن در اتمسفر خارج می شوند.تمرکز بر دم و بازدم ثابت و آرام، احساس راحتی و آرامش را تضمین می‌کند. اما این آرامش با اولین باری که آن را امتحان کنید اتفاق نخواهد افتاد. این یک تمرین مداوم است، بنابراین شما نیاز به تمرین آن برای داشتن بهترین اثر دارید.تا وقتی که احساس می‌کنید که بدن شما بهتر شده است آن را ادامه دهید.

 

۵. عضلات انگشت پای خود را شل کنید.
برای آزاد کردن تنشی که در عضلات و تاندونهای شما ایجاد شده است، از "آرام سازی پیشرونده عضلانی” زمانی که شما در رختخواب دراز کشیده‌اید استفاده کنید.
این کار بسیار ساده است، انگشت خود را بکشید و سپس رها کنید، سپس حرکت را بر روی انگشت دیگر انجام دهید. یا می‌توانید انگشتان پای خود را برای هفت بار خم کنید و سپس آزاد کنید.

 

۶. فکر خود را با یک تمرین ذهنی مشغول کنید.
سعی کنید عدد ۱۰۰ را به صورت معکوس بشمارید یا همان شمارش معکوس را به صورت کم کردن ۳ عدد در هر بار استفاده کنید.
ریتم شمارش می‌تواند شما را در حالت خواب‌آلود قرار دهد در شمارش با کم کردن ۳ عدد در هر بار مقدار کمی چالش برای ذهن شما ایجاد می‌شود که نیازمند توجه بیشتری است و می‌تواند یک تاثیر مثبت خارج از برنامه بر روی مغز شما هم داشته باشد.

 

۷. از تخت خواب خارج شوید
بعد از ۳۰ دقیقه دراز کشیدن در تخت خواب، شما باید از آن جا بلند شوید. در واقع شما باید بدن خود را به خواب در رختخواب آموزش دهید. بنابراین موبایل خود را کنار بگذارید و کاری آرام، مانند خواندن کتاب، گوش دادن به موسیقی و یا حتی شستن ظروف را انجام دهید.

 

۸. نگرانی را از سر خود دور کنید.
اگر ذهن شما درباره آنچه که ممکن است فردا، هفته آینده و یا سال آینده رخ دهد، درگیر است، آن را کنار بگذارید.
سعی کنید تمام نگرانی‌های خود را بر روی یک تکه کاغذ بنویسید تا آن را از سر خود بیرون کنید، این کار یک رویکرد بسیار عالی برای تسکین اضطراب است.

 

۹. ساعت زنگ‌دار را از خود دور کنید
یکی از بدترین قسمت‌های بی‌خوابی آگاهی از این است که خواب شما کافی نمی‌باشد.برای جلوگیری از آن ساعت را از خود دور کنید تا مجبور نباشید هر لحظه به آن نگاه کنید.

 

۱۰. سعی کنید یک تجربه زیبا را تجسم کنید
اگر فکر شما درگیر چیزی است که امروز اتفاق افتاده است، ذهن خود را به چیز دیگری مشغول کنید.
فکر خود را با چیزهایی که دوست دارید، مانند تعطیلات مورد علاقه درگیر کنید.

 

۱۱. به اندازه کافی در طول روز ورزش کنید
اگر شما در طول روز هیچ کاری انجام نداده باشید، بدن شما احساس نیاز به استراحت کمتری دارد. هرچه در طول روز فعال‌تر باشید خواب راحت‌تری دارید.

 

۱۲. بالش بهتری انتخاب کنید
پژوهش‌ها نشان داده است که یک بالش متوسط ​​بهترین تاثیر مثبت را در خواب ایفا می‌کند. چون که بالش‌ها باید سر و گردن شما را حمایت کنند.
همچنین، اگر شما نگران آلرژی هستید، یک بالش غیر آلرژی زا را انتخاب کنید.

 

۱۳. به دکتر مراجعه کنید
اگر برای شما بی‌خوابی یک مشکل مزمن است، همه‌ی کارشناسان توصیه می‌کنند که به دکتر مراجعه کنید؛یک خواب بد می‌تواند روی تمام روز شما تاثیر منفی بگذارد و این شاید بیشتر از بیماری‌های ساده بر روی سلامت زندگی شما تاثیر منفی بگذارد.
منبع:healthmag.ir